Kato-tata. Nie-pami?tnik

"Kato-tata" ods?ania tabu, dotyka wra?liwego cia?a wykorzystywanego dziecka, które nie szuka nigdzie pomocy a j?trz?ce rany nie goj? si? i roznosz? w niesko?czono??, równie? na ciele i duszy doros?ej kobiety.Niech?tnie rozmawiamy o molestowaniu dzieci, a ju? na pewno za wszelk? cen? unikamy odno?ników do osobistych do?wiadcze? naszych rozmówców, jakby boj?c si?, ?e niechc?cy poruszone wspomnienia zaczn? cuchn??. Dlatego tak wa?ne jest, ?eby to dziecko zacz??o krzycze?, ?eby wykrzycza?o z siebie t? traum?, poczucie winy i strach. W "Kato-tacie" dziecko w?a?nie krzyczy, prostym, zwyk?ym j?zykiem, wypranym z zawi?o?ci literackiego stylu. Dopóki ten niezrozumia?y ból siedzi cicho, dziecko b?dzie nadal cierpie?, cho?by mia?o sto lat.Je?li wyobrazimy sobie "Niedole cnoty" Sade'a w po??czeniu z "Malowanym ptakiem" Kosi?skiego przeniesione na Dolny ?l?sk w realia lat siedemdziesi?tych i osiemdziesi?tych - mo?emy w przybli?eniu okre?li? "Kato-tat?". Czytaj?c t? ksi??k? schodzimy do piek?a i zastanawiamy si? ile takich piekie? znajduje si? w naszym najbli?szym otoczeniu.